MaritDe Carstenzpyramide is een berg van 4884m hoog en ligt in Indonesië. De Indonesische naam voor deze berg is de Puncak Jaya. De berg heeft als bijnaam ook Overwinningsberg én is net als Aconcagua en Elbroes één van de zeven toppen. De berg is vernoemd naar Jan Carstensz. In de 17e eeuw ging hij voor de Nederlands Oostindische Compagnie op expeditie naar Nieuw-Guinea en hij ontdekte daar deze prachtige berg. In 1936 stonden er voor het eerst mensen op de top. Dit waren Wissel, Dozy en Colijn.
Carstenszpyramide beklimmen
Wil je de uitdaging aan om een technisch zeer moeilijke beklimming te doen? Dan reis je ook meteen af naar afgelegen gebied, midden in de jungle, bloedheet. Je ontkomt er niet aan om daar doorheen te moeten, voordat je bij het basiskamp aankomt. Maar first things first, je wilt op expeditie naar de top van de Carstenszpyramide? Sluit je daarvoor aan bij een expeditie. Dit is vaak makkelijker dan zoiets op eigen houtje te ondernemen. Het gebied van de berg is politiek gezien ook vrij instabiel, dus voor je eigen veiligheid kun je beter met een groep gaan die ook toestemming heeft om in dit gebied aanwezig te zijn.
Nadat je je duffels hebt ingepakt met klimspullen en kleding vertrek je richting Nabire, een stad in Nieuw-Guinea. Vanuit daar reis je door met het vliegtuig naar de dorpjes Sugapa of Ilaga. Eenmaal aangekomen in één van die dorpjes, staat je een trekking door de jungle te wachten van bijna 70 kilometer. Het is er bloedheet en vochtig en het stikt er van de muggen. Neem ook waterdichte kleding mee, want een tropische bui is eerder regel dan uitzondering. Wil je niet dagen door de jungle lopen? Vlieg dan van Nabire naar Timika. Vanuit daar kan je een helikoptervlucht naar het basiskamp (4200m) nemen.
Daar wordt vaak één of meerdere dagen aan de hoogte geacclimatiseerd. Daarna kan de toppoging gedaan worden. Voor een beklimming heb je naast touwen ook stijgijzers nodig, want er kan sneeuw liggen naarmate je hoger komt. Een summit day duurt ruim een halve dag en er zijn meerdere routes omhoog. De standaardroute, de oostgraat en de American Direct. Alle routes omhoog hebben hun eigen uitdagingen, maar de conclusie is wel dat je zeker rotsklimervaring moet hebben en technisch onderlegd moet zijn om ‘makkelijk’ boven te komen. Enne, je moet ook geen hoogtevrees hebben. Vlak onder de top moet je, uiteraard gezekerd, over een touw lopen om een kloof te overbruggen, lekker wiebelig en scary!